Umowa faktoringowa – to właśnie w niej stronami są faktor i faktorant. Zawiera się ja w celu nabycia wierzytelności przedsiębiorstwa za odpowiednią zapłatę. Stanowi ona zdecydowanie coraz częściej wykorzystywaną formę utrzymania płynności w przedsiębiorstwie. Kto jednak może być faktorem, a kto faktorantem? Jak rozróżnić te pojęcia i co dokładnie oznaczają? Sprawdź co powinieneś na ten temat wiedzieć.
Faktoring cieszy się rosnącą popularnością zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Warto zastanowić się, czy każdy może skorzystać z takiej opcji finansowania firmy i w jakich okolicznością się ona sprawdzi. Pojawia się również pytanie, czy jest to skuteczna metoda na utrzymywanie płynności finansowej? Czy pojawiają się w związku z nią jakieś zagrożenia?
Spis treści
Umowa faktoringowa – czym dokładnie jest?
Stronami w umowie faktoringowej są:
Faktorant | Osoba, która dostarcza towary oraz usługi poprzez prowadzoną przez siebie działalność |
Faktor | Osoba, która nabywa wierzytelności. Opłaca fakturę faktoranta za towary lub usługi i samodzielnie dochodzi wierzytelności od firmy lub osoby, która miała ją opłacić. |
Umowy faktoringowe, nie są w żaden sposób prawnie określone, co oznacza, że zaliczyć należy je do tzw. umów nienazwanych. Sporządza się ja zgodnie z art 353 Kodeksu Cywilnego, dotyczącym zasady swobody umów. Nie posiadamy w związku z tym z góry określonych wytycznych, jakie informacje i dane powinny w takiej umowie występować. Dopuszcza się tu dużą dowolność, jeśli chodzi o formę.
Niezbędne jest jednak dopilnowanie, aby była ona zawierana zgodnie z obowiązującym prawem i normami współżycia społecznego.
Pojawienie się umowy faktoringowej jest bezpośrednio związane z działalnością firm na rynku. Wielu przedsiębiorców przyzna, że niekiedy ciężko o utrzymanie płynności, gdyż faktury nie są opłacane w terminie, jednak klienci i kontrahenci nie płacą w odpowiednim czasie, bo im również ktoś nie zapłacił. Koło się zamyka i nie pozostaje nic innego jak czekać. Jednak dla niektórych, szczególnie mniejszych firm i przy większych zleceniach, może to się okazać dużym problemem jeśli chodzi o utrzymanie się na rynku.
W związku z tym można stwierdzi, że umowa faktoringowa jest odpowiedzią na potrzeby dzisiejszego rynku. Jej celem jest zabezpieczenie płynności finansowej w przedsiębiorstwach poprzez wykupienie ich wierzytelności. Dzięki temu nasza firma otrzymuje pieniądze za fakturę i może dalej działać, a ktoś inny oczekuje na zapłatę należności.
W umowie faktoringu znajdujemy cesję, czyli przeniesienie praw do wierzytelności, oraz pożyczkę, która spłacana jest przez nabywcę wierzytelności. Faktor może jednorazowo skupić jedną lub więcej wierzytelności. Często działa to w taki sposób, że każda faktura jest cedowana przez faktoranta na faktora.
Uczestnikiem takiej umowy może być również dłużnik faktoringowy, jednak nie stanowi on tu strony.
Jak już wiemy, dzięki faktoringowi możemy zamienić wystawioną fakturę na gotówkę, jeszcze zanim osoba zamawiająca ją zapłaci. W tym pojęciu mieszczą się jednak również dodatkowe zagadnienia, takie jak inkaso należności, zarządzanie rozliczeniami, przekazanie ryzyka niewypłacalności, czy monitoring i windykacja kontrahentów.
Z pewnością przedsiębiorca na tym zyskuje, gdyż może on skutecznie zapobiegać powstawaniu zaległości, zadłużeniu i zatorom płatniczym. Pod tym względem można śmiało stwierdzić, że faktoring stanowi rozwiązanie na zachowanie płynności finansowej w firmie.
Jest to rozwiązanie, które sprawdza się nie tylko w dużych firmach. Z powodzeniem mogą z niego korzystać również mikroprzedsiębiorcy.
Faktor – kim jest i jaką rolę spełnia w umowie faktoringowej?
Jak już wiemy umowa faktoringowa nie jest prawnie regulowana. W związku z tym również pojęcie faktora nie może być w pełni jednoznaczne i dokładnie określone. Jednak definiuje się taką osobę biorąc pod uwagę to, jakie przeznaczenie ma umowa faktoringowa. Według ogólnego pojęcia w roli faktora może się znaleźć banku lub też firma, która świadczy usługi faktoringowe. W związku z tym można stwierdzić, że jeśli instytucja finansowa chce skorzystać z możliwości i przejąć wierzytelności danej firmy, to ma taką możliwość.
Zakres działalności faktora uzależniony jest od szczegółowych zapisów umowy faktoringowej. Ma on możliwość przejęcia ryzyka niewypłacalności kontrahenta przedsiębiorcy, może monitorować płatności lub windykować przeterminowane płatności.
W ramach faktoringu możliwe jest postępowanie zgodnie z jedną z opcji:
Faktoring pełny | Faktor przejmuje ryzyko wynikające z nieterminowej spłaty należności. |
Faktoring niepełny | Faktor dokonuje sprawdzenia wypłacalności dłużnika/kontrahenta i może wspierać faktoranta w dochodzeniu należności, jednak nie ponosi on ryzyka związanego z opóźnieniem płatności. |
Ile kosztuje umowa faktoringowa?
Czyli może precyzyjniej należałoby zapytać: ile wyniesie wynagrodzenie faktora? Kwota ta jest ustalana dokładnie w umowie. Jako, że wierzytelności mogą być bardzo różne, to najczęściej zastosowanie ma suma procentowa. Przykładowo może to być 10% ceny wierzytelności.
Dlaczego pomoc faktora jest dobra dla firmy?
Prowadząc działalność, wystawiamy faktury na towary lub usługi. Z uzyskanych pieniędzy opłacamy wynagrodzenia pracownicze i regulujemy bieżące opłaty. W sytuacji, gdy kontrahent spóźnia się z płatnością , konieczne jest podejmowanie kolejnych kroków windykacyjnych. Najpierw przypominanie – czyli windykacja miękka, a z czasem również windykacja twarda poprzez wpisanie do baz dłużników.
Niestety pochłania to sporo czasu i nerwów. Dzięki usłudze faktoringu możemy tego uniknąć, gdyż dochodzeniem należności zajmie się faktor, a my uzyskamy od razu płatność za fakturę. Tym samym możliwość dalszego działania naszej firmy.
Ważne!
Po dokonaniu cesji wierzytelności, czyli przekazaniu jej faktorowi, faktorant nie ma już prawa do ubiegania się o rekompensatę za opóźnienia płatności.
Faktoranci poszukują zwykle usług faktoringowych, które oferują im możliwie najdłuższy termin odroczenia spłaty przez dłużnika. Duże znaczenie ma również elastyczność w przyjmowaniu różnego rodzaju wierzytelności.
Faktorant – jaka jest definicja tej strony umowy?
Przedsiębiorca zawierając umowę faktoringową z bankiem lub specjalną instytucją finansową staje się faktorantem. Oznacza to, że przekazuje on faktury faktorowi, aby dokonał on ich sfinansowania, np. w sytuacji gdy zależy nam, aby zostały one opłacone zanim zrobi to nasz kontrahent.
Faktorant jest jedną ze stron umowy faktoringowej. Stosując cesję przekazuje on faktorowi prawa do wierzytelności. W ten sposób faktorant nie musi już zabiegać a zapłatę należności i unika zatorów finansowych w swojej firmie. Z kolei firma faktoringowa zyskuje możliwość egzekwowania zapłaty należności zgodnie z polskim prawem.
Faktorant może zdecydować się na taką współpracę jednorazowo lub w sposób ciągły. Od tego również uzależniane są dokładne warunki. Niekiedy ustala się procentową zapłatę od należności na fakturze, a innym razem opłaca się firmę faktoringową w ramach abonamentu, a oni zajmują się wszystkimi fakturami.
Dokładne koszty faktoringu muszą zostać określone w umowie podpisywanej między podmiotami. Na skorzystanie z faktoringu możemy się zdecydować niezależnie od wielkości firmy, jaką prowadzimy. Konieczne jest jednak odpowiednie zorientowanie się na rynku, gdyż aby przystąpić do takiej umowy musimy spełniać określone warunki stawiane przez faktora.
Na korzystanie z usług faktoringowych najczęściej decydują się małe oraz średnie przedsiębiorstwa i to one zwykle są faktorantami.
Jakie wymogi stawiane są faktorantom?
Faktorantem możemy zostać niezależnie od wielkości prowadzonego przedsiębiorstwa, jednak musimy również spełnić określone warunki, jakie stawia przed nami firma faktoringowa. W tym celu zgłaszając się do jednej z nich musimy przejść weryfikacje, która da możliwość sprawdzenia wiarygodności przedsiębiorstwa. Niezbędne będą do niej:
- dane kontrahentów, których ma dotyczyć faktoring – dzięki temu faktor ma możliwość zweryfikowania ich wypłacalności.
- Wyciągi firmowe za okres ostatnich 6 miesięcy – w ten sposób zweryfikowane zostaje czy firma faktoranta działa na rynku od co najmniej pól roku.
- Numer bankowego konta firmowego, na który będą przekazywane środki za faktury.
Firmy faktoringowe kładą również duży nacisk na to, aby przedsiębiorca, który chce zostać faktorantem, sam nie posiadał długów wobec innych firm. W niektórych sytuacjach jednak faktor nie określa wymogów dotyczących obrotów oraz okresu funkcjonowania faktoranta na rynku.
Zależnie od wybranej firmy faktoringowej możemy spotkać się z różnymi wymogami, jakie stawiane są faktorantom. Występują pośród nich m.in.
- określona ilość stałych dostawców,
- minimalny roczny obrót faktoranta,
- planowany roczny obrót firmy.
Jeśli zostaniemy faktorantami, to z pewnością spada z naszych barków obowiązek dochodzenia należności i jej monitorowania, a dodatkowo możemy uzyskać stałe finansowanie firmy i uniknąć zatorów.
O dokonaniu cesji wierzytelności powinniśmy poinformować naszych kontrahentów, gdyż dochodzi wówczas do zmiany rachunku bankowego, na który będzie miała być opłacona należność.
Wiele firm oferuje również faktoring zagraniczny, więc usługa faktoringu może być również wykorzystana przez przedsiębiorców, którzy swoją działalność prowadzą z podmiotami z krajów zagranicznych.
Kiedy faktorzy odmawiają podpisania umowy faktoringowej?
Faktor ma prawo odmówić przyjęcia propozycji umowy faktoringowej i z różnych przyczyn nie podjąć współpracy z potencjalnym faktorantem. Dzieje się tak z różnych powodów, jednak do najpopularniejszych zalicza się:
- dotychczasowe złe doświadczenia płatnicze z odbiorcami,
- zła sytuacja ekonomiczna przedsiębiorstwa,
- transakcje dotyczące podmiotów, które niosą ze sobą ryzyko niewypłacalności,
- krótkie terminy płatności faktur,
- brak stałych odbiorców,
- często występujące zwroty towarów,
- korzystanie z opcji częściowych płatności.
Jeden komentarz
Pingback: Zatory płatnicze w firmach – jak ich skutecznie uniknąć? | Pasjabiznesu.pl